Η πρώτη μέρα θα ήταν αφιερωμένη στην εξερεύνηση της παλιάς πόλης. Το ξενοδοχείο μας, το Park Inn by Radisson Danube Bratislava βρίσκεται στην αρχή του πεζόδρομου-πλατείας Hviezdoslavovo.
Στην άλλη άκρη της πλατείας, βρίσκεται το ξενοδοχείο Radisson Blu Carlton Hotel που στεγάζεται σε ένα υπέροχο κτήριο, και το παλιό κτήριο του Εθνικού Θεάτρου της Σλοβακίας. Μπροστά στο θέατρο είναι το διάσημο συντριβάνι που αναπαριστά την αρπαγή του Γανυμήδη της Τροίας από το Δία (Σύμφωνα με το μύθο ο Γανυμήδης ήταν ο πιο όμορφος θνητός, μέχρι και ο Δίας δεν μπόρεσε να αντισταθεί στην ομορφιά του. Κατά μήκος της διαδρομής υπάρχουν μερικά καλά (εννοώ πολυτελή) εστιατόρια. Το τελευταίο στη σειρά, το Nobile, έχει γεωργιανή κουζίνα και πολύ καλά σχόλια. Όμως είμαστε στην Σλοβακία και έτσι δεν το δοκίμασα, το αναφέρω όμως γιατί βρίσκεται μέσα σε ένα από τα παλιά κτήρια της πλατείας που ξεχωρίζουν.
Μπαίνουμε στα στενά δρομάκια της πόλης και πέφτουμε επάνω στον εργάτη που βγαίνει από τον υπόνομο και μας κοιτά χαμογελαστός. Όχι δεν καταλάβατε. Δεν εννοώ πάνω σε έναν αληθινό εργάτη που βγαίνει από έναν υπόνομο, αλλά στο γνωστό μπρούτζινο άγαλμα σχεδόν σήμα κατατεθέν της πόλης. Στους δρόμους της πόλης, υπάρχουν αρκετά μπρούτζινα αγάλματα αλλά αυτό είναι το γνωστότερο (γνωστό είναι και αυτό με το Μέγα Ναπολέοντα που ακουμπά σε ένα παγκάκι, και αυτό με τον παπαράτσι που φωτογραφίζει κρυφά).
Κάνουμε 2 βήματα και έχουμε φτάσει στην κεντρική πλατεία Hlavné námestie που στα σλοβάκικα θα πει … “κεντρική πλατεία”. Εδώ βρίσκεται στο κέντρο το πιο παλιό συντριβάνι της πόλης (χωρίς νερό, όπως και όλα τα συντριβάνια στην πόλη, δεν ξέρω γιατί), το συντριβάνι Maximilian ή αλλιώς Roland. Επίσης το παλιό δημαρχείο (ένα από τα παλιότερα πετρινα κτήρια της πόλης) με τον πύργο, αλλά και η ελληνική πρεσβεία!
Το όμορφο συντριβάνι του Maximilian φτιάχτηκε το 1572. Το συντριβάνι άλλαξε πολλές φορές μορφή και σχέδιο κατά το πέρασμα των αιώνων. Το 2019 πάντως το επανέφεραν στην αρχική του μορφή. Για παράδειγμα τα αγοράκια που κατουράνε είχαν αντικατασταθεί κάποια στιγμή από δελφινάκια (φαντάζομαι ενοχλούσαν την τάξη και ηθική).
Στην κορυφή της στήλης βρίσκεται το άγαλμα του βασιλιά Maximilian του II, που έφερε το νερό στην πόλη. Σύμφωνα με το μύθο τη Μεγάλη Παρασκευή και το βράδυ της παραμονής τη πρωτοχρονιάς το άγαλμα ζωντανεύει και περιστρέφεται γύρω από τον άξονά του. Θα σας στεναχωρήσω όμως. Δεν θα μπορέσετε να το δείτε εσείς το φαινόμενο αυτό, γιατί μπορούν να το δουν μόνο οι βέροι κάτοικοι της πόλης που έχουν αγνή καρδιά και δεν έχουν βλάψει κανέναν (και που έχουν πιει και κανένα ποτηράκι θα πρόσθετα εγώ).
Περνάμε κάτω από μία μικρή στοά και βρισκόμαστε στο εσωτερικό αίθριο του παλιού δημαρχείου. Εδώ βρίσκεται το μουσείο της ιστορίας της πόλης. Από εδώ περνώντας από μία ακόμη μικρή στοά μπορούμε να βγούμε στην πίσω πλατεία, την πλατεία Primaciálne όπου βρίσκεται το παλάτι του αρχιεπισκόπου.
Το παλάτι του αρχιεπισκόπου είναι ένα όμορφο κτήριο σε απαλό ροζ χρώμα. Χτίστηκε τον 18ο αιώνα, ενώ σήμερα είναι η έδρα του δημάρχου.
Μπήκα μέσα στο παλάτι του αρχιεπισκόπου, αλλά δεν επιτρέπονταν οι φωτογραφίες. Όχι πως πέρα από κάποια παλιά επίπλωση είχε κάτι πολύ ενδιαφέρον. Γνωστή είναι η αίθουσα των καθρεφτών (αν και προσωπικά δεν βρήκα κάτι ενδιαφέρον σε αυτή). Ά! και ένα εκκλησάκι μέσα στο παλάτι, που μπορείς να το δείς από ψηλά. Στο κέντρο του κτηρίου βρίσκεται το άγαλμα του αγίου Γεωργίου.
Επόμενη στάση μας είναι η πύλη και ο πύργος του Μιχαήλ. Το σημείο αυτό είναι το σημείο μηδέν της πόλης. Δηλαδή από αυτό το σημείο μετριούνται οι χιλιομετρικές αποστάσεις με τις άλλες πόλεις. Κάτω από την πύλη βρίσκεται ένας χρυσός κύκλος που δείχνει τις αποστάσεις με άλλες 29 πρωτεύουσες. Η Αθήνα απέχει 1253 χιλιόμετρα από εδώ.
Ο πύργος του Μιχαήλ όπως τον βλέπουμε σήμερα, ανακατασκευάστηκε το 1758 σε μπαρόκ στυλ. Τότε ήταν που τοποθετήθηκε και στην κορυφή του το άγαλμα του Αγίου Μιχαήλ με τον δράκο. Ο πύργος έχει 51 μέτρα ύψος και είναι 7 όροφος. Η αρχική πύλη με τον πύργο του 13ου αιώνα βρισκόταν λίγα μέτρα πιο πέρα όπου σήμερα είναι μία γέφυρα του 17ου αιώνα. Αν και είχα διαβάσει πως μπορεί να ανέβει κάποιος πάνω στον πύργο και να απολαύσει τη θέα, όσο ήμουν εκεί δεν βρήκα κάποια είσοδο.
Για πολλά χρόνια η Μπρατισλάβα ήταν η πόλη της στέψης των Ούγγρων Βασιλιάδων. Έμπαιναν στην πόλη από την πύλη του Μιχαήλ και κατέληγαν στην εκκλησία του Αγίου Μαρτίνου (St. Martin) όπου γινόταν η στέψη. Οι μικρές κορώνες στα πλακόστρωτα δρομάκια, σήμερα μας δείχνουν τη διαδρομή αυτή.
Μόλις περάσουμε την πύλη, στα αριστερά μας βρίσκεται το στενότερο σπίτι στην Ευρώπη, δεξιά το στενάκι Bastova, ενώ ευθεία κάτω το γραφικό δρομάκι είναι η οδός Michalska ένας δρόμος γεμάτος με καφέ, εστιατόρια και καταστήματα που πωλούν σουβενίρ. Ένα από αυτά είναι το urban bistro με πραγματικά ιδιαίτερη διακόσμηση αλλά και καλό branch.
Τελευταίος σταθμός της διαδρομής μας σήμερα ήταν ο Ναός του Αγίου Μαρτίνου (St. Martin). Μία λεωφόρος ταχείας κυκλοφορίας που περνάει ξυστά από το ναό, πραγματικά έχει καταστρέψει τον περίβολο του ναού και αισθητικά το ναό. Θυμηθείτε για αυτό τον οδικό άξονα θα σας μιλήσω στο επόμενο μέρος.
Ο ναός δεν έχει κάτι το ιδιαίτερο από άλλους καθεδρικούς που έχετε δει στην ευρώπη. Το σημαντικό σε αυτό τον καθεδρικό ναό, είναι πως εδώ έγινε η στέψη 11 βασιλιάδων της Ουγγαρίας μεταξύ 1536 και 1830, καθώς τα χρόνια εκείνα η πόλη ανήκε στο βασίλειο της Ουγγαρίας. Αυτό συνέβη γιατί οι Οθωμανοί κατέλαβαν την Βούδα και την Πέστη, οπότε η πρωτεύουσα του βασιλείου της Ουγγαρίας μεταφέρθηκε στην Μπρατισλάβα.
Κάναμε ένα μεγάλο κύκλο, και αφού περάσαμε από όλα τα αξιοθέατα της παλιάς πόλης γυρίσαμε στο ξενοδοχείο μας. Ώρα για λίγη ξεκούραση, για να βγούμε βόλτα να δούμε την πόλη και βράδυ!
Διαβάστε για τη Μπρατισλάβα από την αρχή
Επόμενο: μέρος 3 από 3 | Μπρατισλάβα: Το κάστρο, το UFO, το μνημείο Slavin, Το προεδρικό μέγαρο