Αφού κάναμε τις βόλτες μας στην παλιά πόλη, ήρθε η ώρα να δούμε τι άλλο ενδιαφέρον έχει να μας προσφέρει η πόλη της Μπρατισλάβα
Το Κάστρο
Χωρίς μεγάλη δυσκολία να αποφασίσουμε, το πρώτο μέρος που θα επισκεπτόμασταν ήταν το Κάστρο της Μπρατισλάβα. Να θυμάστε ότι τις Δευτέρες τα μουσεία και τα αξιοθέατα είναι κλειστά, και αφού σήμερα είναι Κυριακή είναι η μόνη μας ευκαιρία. Μετά από λίγα λεπτά περπάτημα από το ξενοδοχείο μας στην άκρη της παλιάς πόλης, βλέπαμε ήδη μπροστά μας το κάστρο.
Αρχίσαμε να ανεβαίνουμε σιγά σιγά το λόφο, και βγήκαμε μπροστά στην πύλη του Σιγισμούνδου που ήταν κλειστή. Έτσι πήραμε το δρόμο από τα αριστερά (αφού και η θέα ήταν όμορφη), μέχρι να βρούμε ανοιχτή πύλη για να μπούμε μέσα.
Αφού περάσαμε ένα κτήριο στα αριστερά μας (που είναι το κοινοβούλιο), λίγα μέτρα πιο πάνω στα δεξιά όπως ανεβαίναμε είναι η κεντρική πύλη (τουλάχιστο σήμερα για τους τουρίστες), η πύλη της Βιέννης.
Στην είσοδο μία κυριούλα-υπάλληλος μας έκανε νεύμα να περάσουμε. Δεν μας έκοψε εισιτήριο. Μετά θα διαπιστώναμε ότι επειδή είναι η πρώτη Κυριακή του μήνα, η είσοδος είναι δωρεάν!
Το κάστρο έχει τέσσερις πύργους, ένα σε κάθε γωνία. Ο ψηλότερος πύργος είναι ο πύργος του Στέμματος που χτίστηκε το 13ο αιώνα, στη νοτιοδυτική γωνία, με ύψος 47 μέτρα, στον οποίο και ανεβήκαμε. Εντυπωσιακός είναι ο τοξωτός διάδρομος που οδηγεί σε μια μεγάλη μπαρόκ σκάλα, που δίνει πρόσβαση στους επάνω ορόφους.
Στο σημείο αυτό υπήρχαν οχυρά από πολύ παλιά, αλλά πέτρινο κάστρο κατασκευάστηκε το 10ο αιώνα. Όμως ανάλογα την εποχή γίνονταν τροποποιήσεις έχτιζαν – γκρέμιζαν αλλάζοντας κάθε φορά το στυλ: Γοτθικό, Αναγεννησιακό, και τελικά Μπαρόκ. Μετά από χρόνια εγκατάλειψης η αναπαλαίωση ξεκίνησε το 1953 το αποτέλεσμα της οποίας βλέπουμε σήμερα.
Το κάστρο είναι πλήρως ανακατασκευασμένο, σε σημείο που δείχνει ψεύτικο, ενώ το μόνο πραγματικά αυθεντικό τμήμα είναι η πύλη του Σιγισμούνδου. Είναι πολύ άδειο, ενώ οι εκθέσεις που έχει μέσα για τα γούστα μου είναι αδιάφορες. Περισσότερο από όλα αξίζει τελικά η θέα από την κορυφή του πύργου του Στέμματος. Ευτυχώς δεν πληρώσαμε είσοδο, γιατί 10 ευρώ δεν τα αξίζει, και θα μου αρκούσε η βόλτα στους εξωτερικούς χώρους (εκεί δεν χρειάζεται εισιτήριο)
Το UFO
Μετά το κάστρο, κατηφορίσαμε προς το ποτάμι. Εκεί δεσπόζει η γέφυρα με το “ΟΥΦΟ”. Αυτό είναι το παρατσούκλι του πύργου που βρίσκεται στη μία άκρη της γέφυρας “Most SNP” (“Η γέφυρα της Εθνικής Σλοβακικής Επανάστασης”), αφού πραγματικά το σχήμα του μοιάζει με … ΟΥΦΟ . Τη γέφυρα την αποκαλούν και “Νέα Γέφυρα” (“Nový most”) ή και “Γεφυρα ΟΥΦΟ”
Η γέφυρα έχει δύο διαδρόμους για πεζούς, σε επίπεδο κάτω από αυτό των αυτοκινήτων. Από την αριστερή μεριά έχει κανείς θέα την πόλη, από την δεξιά το κάστρο. Θα σας πρότεινα να πάτε προς τον πύργο ΟΥΦΟ από τη μία και να γυρίσετε από την άλλη, αλλά όταν πήγαμε εμείς μόνο η δεξιά πλευρά ήταν ανοιχτή (η άλλη ήταν κλειστή λόγω έργων).
Πάνω στον πύργο υπάρχει παρατηρητήριο αλλά και καφέ εστιατόριο που προσφέρει ανεμπόδιστη θέα σε ολόκληρη την πόλη. Το εισιτήριο για να ανέβει κάποιος επάνω κοστίζει 7.40€.
Αρχικά ανεβείτε στο παρατηρητήριο. Το σλόγκαν του πύργου είναι “UFOTower: “Ο μικρότερος από τους μεγάλους πύργους του κόσμου”! Έχει ύψος μόλις 95μ (λίγο αν το συγκρίνουμε με άλλους πύργους-παρατηρητήρια). Η γέφυρα έχει μήκος 430 μέτρα. Κατασκευάστηκε το 1972, και από το παρατηρητήριο τις μέρες με καθαρή ατμόσφαιρα η ορατότητα φτάνει τα 100χλμ: μέχρι την Αυστρία και την Ουγγαρία! Η Αυστρία βρίσκεται βέβαια μόλις 6χλμ μακριά. Μετά τη γέφυρα βρίσκεται η περιοχή Petržalka, προάστιο της Μπρατισλάβα. Στο καφέ-εστιατόριο την καλύτερη θέση έχουν τα τραπέζια που προορίζονται για φαγητό. Αλλά και κάποια τραπέζια του καφέ έχουν αρκετά καλή θέα (Από την είσοδο κοιτάξτε τα τραπέζια που βρίσκονται από την αριστερή, αλλά και αυτά που βρίσκονται στη δεξιά μεριά για να διαλέξετε το καλύτερο).
Εδώ θέλω να σας πω για την κατασκευή της γέφυρας. Από τη μεριά της παλιάς πόλης, εκεί που ξεκινάει η γέφυρα έπρεπε να γκρεμιστούν κάποια κτήρια ώστε να δημιουργηθεί ο οδικός κόμβος που θα οδηγούσε σε αυτή. Ένα από αυτά έχει ιδιαίτερη σημασία γιατί ήταν η εβραϊκή συναγωγή. Η οποία και πράγματι γκρεμίστηκε. Πραγματικά κρίμα γιατί ήταν ένα αρχιτεκτονικό κόσμημα (δείτε φωτό).
Το μνημείο Slavin
Αν έχετε άνεση χρόνου, κάντε και μία βόλτα στο λόφο που βρίσκεται το μνημείο Slavin. Το μνημείο Slavin eίναι αφιερωμένο στους χιλιάδες σοβιετικούς στρατιώτες που έχασαν τη ζωή τους ελευθερώνοντας την πόλη της Μπρατισλάβα από τους ναζί κατά το τέλος του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου. Το μνημείο, που είναι κομμουνιστικής αρχιτεκτονικής, εγκαινιάστηκε το 1960 με αφορμή τα 15 χρόνια από την απελευθέρωση της πόλης δίπλα σε στρατιωτικό νεκροταφείο.
Το μνημείο αυτό – καθεαυτό δεν είναι κάτι σπουδαίο, όμως η ωραία λιακάδα ήταν σύμμαχός μας. Πήραμε το αστικό λεωφορείο (αγοράζοντας το εισιτήριο των 30 λεπτών που κοστίζει μόνο 90 λεπτά), και η διαδρομή μέχρι επάνω ήταν το πιο ενδιαφέρον κομμάτι της βόλτας. Τα σπίτια πάνω στο λόφο δείχνουν να ανήκουν σε προνομιούχους, ενώ κάποιες επαύλεις δείχνουν να είναι πολύ παλιές.
Το αστείο είναι πως εκεί στη στάση που περιμέναμε το λεωφορείο 147 για να μας ανεβάσει επάνω στο λόφο… παρολίγο να το χάσουμε γιατί δεν δώσαμε σημασία σε ένα μικρό βανάκι-λεωφορείο που ήρθε. Είναι λογικό όμως να μην πηγαίνει κανονικό λεωφορείο γιατί και ο δρόμος εκεί επάνω είναι ανηφορικός και στενός και δεν ανεβαίνει πολύς κόσμος.
Για την επιστροφή το περπατήσαμε, δεν μας πήρε περισσότερο από 20 λεπτά να φτάσουμε πίσω στην πόλη. Είναι τόσο μικρή η Μπρατισλάβα!
Βόλτα στην όχθη του Δούναβη
Δεν μπορεί να μην περπατήσετε στην όχθη του Δούναβη. Ποταμόπλοια είναι αραγμένα στην όχθη που είτε κάνουν κρουαζιέρες, είτε είναι ξενοδοχεία, είτε και τα δύο.
Τι άλλο θα δείτε
Το ενδιαφέρον σε αυτή την εκκλησία είναι… το μπλε χρώμα της. Επιτέλους και μία διαφορετική εκκλησία! Είναι καθολική Ουγγρική εκκλησία αφιερωμένη στην αγία Ελισάβετ. Χτίστηκε σε Αρτ νουβό στυλ το 1909, από τον Ούγγρο αρχιτέκτονα Odon Lechner.
Το παλάτι Grassalkovich είναι σήμερα το Προεδρικό Μέγαρο. Δυστυχώς κατά την επίσκεψή μας το ανακαίνιζαν και όλη η πρόσοψη ήταν με σκαλωσιές. Έτσι ούτε μία φωτογραφία της προκοπής δεν μπόρεσα να βγάλω. Λένε ότι θυμίζει το Λευκό Οίκο, δεν θα συμφωνήσω όμως. Το συντριβάνι στην πλατεία μπροστά αξίζει επίσης.
Αυτά είχα να σας πω για την Μπρατισλάβα. Την επόμενη φορά που θα με φέρει εδώ ο δρόμος μου, θέλω να επισκευών την υπόλοιπη χώρα και κυρίως το κάστρο Devin που βρίσκεται ψηλά πάνω σε ένα λόφο και δίπλα στον ποταμό Δούναβη.