Ο Danny είναι ο πρώτος ταξιδιώτης που συναντώ που έχει ταξιδέψει με τον Υπερσιβηρικό! Τον ευχαριστώ που μου επέτρεψε να μεταφράσω στα ελληνικά και να δημοσιεύσω εδώ την ιστορία του.
Η αρχική ανάρτηση βρίσκεται στο προσωπικό του ιστολόγιο https://roadtohappydestiny.blog/ στα αγγλικά
Γραμμένο από τον Danny Herres:
Το να ταξιδέψω με τον Υπερσιβηρικό Σιδηρόδρομο, ήταν για πάνω από 20 χρόνια στην κορυφή της λίστας μου με τα μέρη που θέλω να επισκεφθώ. Πρωτοάκουσα γι αυτόν, στο έντυπο που συνόδευε το άλμπουμ της Loreena McKennitt με τίτλο “The Book of Secrets” (=Το βιβλίο των μυστικών), στο οποίο περιγράφει πώς διάβαζε την κωμωδία “Θεία Κωμωδία” του Δάντη ενώ ταξίδευε με τον Υπερσιβηρικό. Το βιβλίο αυτό ήταν η έμπνευσή της για ένα από τα αγαπημένα μου τραγούδια της, το “Dante’s Prayer” (=Η προσευχή του Δάντη) , και που μπορείτε να ακούσετε εδώ! Ένα τέτοιο ταξίδι έδειχνε μαγικό, και νοσταλγικό, και ήξερα πως ήθελα να το κάνω πριν πεθάνω.
Κάνοντας μία γρήγορη αναδρομή πίσω στο 2013, ενώ ετοιμαζόμουν να μετακομίσω στην Ιαπωνία για να διδάξω αγγλικά, συνειδητοποιώ ότι αυτό το όνειρο μπορεί να γίνει πραγματικότητα! Στην έρευνα που έκανα online, ανακάλυψα ότι υπάρχουν διάφορες διαδρομές: Ο Υπερ-σιβηρικός ο οποίος ξεκινάει από τη Μόσχα και φτάνει ως το Vladivostok μία Ρώσικη πόλη-λιμάνι, και ο Υπερ-Μογγολικός, ο οποίος διαχωρίζεται από τον Υπερ-Σιβηρικό στο Ulan-Ude της Σιβηρίας για να κατευθυνθεί νότια, διαμέσου της Μογγολίας, τερματίζοντας στο Πεκίνο. Όλες οι πηγές έλεγαν ότι ο δεύτερος είναι πιο ενδιαφέρον λόγω της ποικιλομορφίας των τοπίων και της θέας. Έτσι όταν ήρθε η ώρα να σχεδιάσω την περιπέτειά μου, διάλεξα αυτόν.
Επειδή ο τελικός μου προορισμός ήταν η ανατολική Ευρώπη, ξεκίνησα από το Πεκίνο. Αυτός είναι ο σταθμός και η εσωτερική αίθουσα αναμονής:
Κοιτάζοντας τα τρένα που περιμένουν:
Τόσο ενθουσιασμένος στις 7:25πμ! Είμαι έτοιμος να αναχωρήσω!
Ο συνεχώς σοβαρός υπάλληλος καμπίνας που έλεγχε τα εισιτήρια:
Για το πρώτο σκέλος του ταξιδιού, είχα αγοράσει ένα εισιτήριο της Β’ Θέσης. Αυτό σημαίνει ότι είχα ένα ημι-ιδιωτικό κουπέ με 4 κρεβάτια και μία πόρτα. Κάθε κουπέ είχε επίσης ένα δοχείο με ζεστό νερό (για τσάι κτλ), το οποίο μπορούσα να ξαναγεμίσω σε άλλο σημείο του βαγονιού.
Ο διάδρομος το βαγόνι της Β’ Θέσης:
Η τραπεζαρία
Όμορφα τοπία μεταξύ Πεκίνου και Ulaanbaatar στη Μογγολία!:
Στα σύνορα Κίνας-Μογγολίας, σταματήσαμε για μερικές ώρες. Οι γραμμές έχουν διαφορετικό μέγεθος στις δύο χώρες, έτσι οι τροχοί του τρένου έπρεπε να αλλάξουν ώστε να εφαρμόζουν στο νέο μέγεθος των γραμμών της Μογγολίας. Επίσης πήραμε μερικούς νέους επιβάτες. Ευτυχώς ή δυστυχώς, κανείς δεν ήθελε να μοιραστεί το κουπέ με τον λευκό ξένο (εμένα), οπότε είχα ένα ιδιωτικό κουπέ για όλο το τμήμα του ταξιδιού Πεκίνο-Ulaanbaatar. Έδειξαν σε μια ηλικιωμένη κυρία το κρεβάτι της στο κουπέ μου, αλλά εκείνη κοίταξε το κρεβάτι, κοίταξε εμένα και κούνησε το κεφάλι αρνητικά στον υπεύθυνο του βαγονιού, οπότε εκείνος την πήγε σε άλλο άδειο κουπέ.
Το τοπίο στη Μογγολία είναι κάπως διαφορετικό…
και μετά είχε χιόνι!
Μετά από περίπου 31 ώρες, αποβιβάστηκα από το τρένο στο Ulaanbaatar και ξόδεψα μία εβδομάδα στην Μογγολία, βλέποντας τα αξιοθέατα στην πόλη και μένοντας με του νομάδες.
Αρχές Νοεμβρίου, συνέχισα το ταξίδι μου με το τρένο. Εδώ είναι στη βόρεια Μογγολία:
Μπήκαμε στη Σιβηρία και περάσαμε τη Λίμνη Βαϊκάλη, την πιο βαθιά λίμνη (και μεγαλύτερη σε έκταση) στον κόσμο. Εδώ βλέπετε μία λήψη ενός πολύ μικρού χωριού με τη λίμνη στο φόντο:
Περίπου 23 ώρες αφού επιβιβάστηκα στο Ulaanbaatar, αποβιβάστηκα και πάλι για να περάσω μιάμιση μέρα στο Irkutsk, μία πόλη στη Σιβηρία. Στη συνέχεια στις 3:50πμ, επέστρεψα στο τρένο για να κατευθυνθώ στη Μόσχα.
Αυτή τη φορά, πήρα το τρένο που ερχόταν από το Vladivostok, και όχι από το Πεκίνο, δηλαδή ένα Ρώσικο τρένο, όχι Κινέζικο. Υπήρχαν αξιοσημείωτες διαφορές: εδώ υπήρχε και 3η θέση, την οποία και επέλεξα. Αυτό, σύντομα συνειδητοποίησα, ήταν λάθος για το ταξίδι 84 ωρών προς τη Μόσχα:
Το κρεβάτι μου ήταν απέναντι από αυτής της γυναίκας:
Αντίθετα με τη Β’ θέση, δεν υπάρχει καθόλου ιδιωτικότητα. Αυτή δεν είναι μία διαδρομή για τουρίστες. Η πλειοψηφία των επιβατών εδώ ήταν Ρώσοι που ταξίδευαν για δουλειά ή για το σχολείο (όπως αυτή η ομάδα γυμνασιόπαιδων που ήταν αξιολάτρευτα κατά τη διάρκεια του απογεύματος όταν ήθελαν να μιλήσουν μαζί μου με τη βοήθεια του Google Translate, αλλά έγιναν εντελώς τέρατα όταν ήταν 1πμ, όπου όλοι κοιμόντουσαν και εκείνα ΑΚΟΜΗ μιλούσαν δυνατά μεταξύ τους και μετακινούνταν τριγύρω):
Επειδή αυτό το τρένο ήταν Ρώσικης προέλευσης και όχι Κινέζικης, έδειχνε διαφορετικό:
… και το βαγόνι της τραπεζαρίας έδειχνε ΠΟΛΥ διαφορετικό!
Ένα τυπικό γεύμα στον Υπερσιβηρικό σιδηρόδρομο: κοτόπουλο με τυρί, βραστές πατάτες με μία κρεμώδη σως και ένα ψωμάκι με hot dog, και ένα μπουκάλι νερό για να πιω, όλα αυτά περίπου $11 USD:
Οι περισσότεροι ωστόσο, είχαν φέρει μαζί τους, το δικό τους φαγητό. Μία καλή κυρία μοιράστηκε μαζί μου καρπούς σουρβιάς* (ή ότι ήταν αυτά): [*σουρβιά: μικρό φυλλοβόλο δέντρο του γένους Sorbus, με σύνθετα φύλλα, μικρά άσπρα άνθη και μικρούς σφαιρικούς καρπούς, συνήθως κίτρινους ή κόκκινους]
Σε κάθε βαγόνι, υπήρχε χρονοδιάγραμμα με όλες τις στάσεις που το τρένο κάνει σε όλη τη διαδρομή. Έβγαλα μία φωτογραφία το τμήμα που με ενδιέφερε και έτσι μπορούσα να το συμβουλεύομαι από την κουκέτα μου (το Irkutsk επάνω στη λίστα, η Μόσχα στο κάτω μέρος):
Πολλοί από τους σταθμούς κατά μήκος της διαδρομής είχαν μικρά περιπτερά στα οποία μπορούσες να αγοράσεις ποτά, σνακ και noodles που τα φτιάχνεις εκείνη τη στιγμή:
Περάσαμε από πολλά δέντρα με χιόνι:
Και από κάμποσα χωριά και πόλεις της Σιβηρίας:
Ειλικρινά δεν υπήρχε μεγάλη ποικιλομορφία στο τοπίο κατά τη διάρκεια όλου του ταξιδιού στο κομμάτι της Σιβηρίας. Είμαι ικανοποιημένος που διάλεξα τη διαδρομή από το Πεκίνο δια μέσου Μογγολίας. Και είμαι πολύ χαρούμενος που το έσπασα σε 3 τμήματα με επισκέψεις σε αξιοθέατα μεταξύ τους. Συνάντησα μία ομάδα Αυστραλών που πήγαιναν από το Vladivostok στη Μόσχα χωρίς στάση: Αυτό είναι μία ολόκληρη εβδομάδα πάνω στο τρένο, χωρίς ντουζ ή διάλειμμα!!
Ενδιαφέρεστε να ταξιδέψετε με τον Υπερσιβηρικό σιδηρόδρομο στην Ρωσσία; Αν ναι, συνιστώ ανεπιφύλακτα την ιστοσελίδα Seat 61 για πλήρη πληροφόρηση σχετικά με αυτόν. Εκεί βρήκα τις περισσότερες απαντήσεις που έψαχνα κατά τη δική μου αναζήτηση.
Καλή τύχη και να περάσετε καλά!
