Επιτέλους φέτος θα ερχόμουν στο Ντουμπρόβνικ! Μετά από τόσα χρόνια που το είχα ως νούμερο ένα προορισμό στα σχέδιά μου, το 9€ εισιτήριο της Volotea θα με ταξίδευε εκεί.
Φαντάζομαι θα σκεφθείτε ότι είμαι άλλος ένας φανατικός του Game of Thrones. Και όμως καμία σχέση. Πολύ πριν γίνει της μόδας η σειρά, έβλεπα σε φωτογραφίες το Ντουμπρόβνικ (και γενικά τις Δαλματικές ακτές) και είχα εντυπωσιαστεί, ενώ το αστείο είναι ότι δεν έχω παρακολουθήσει GoT ούτε ένα λεπτό!
Ως πόλη είναι ιδανικός προορισμός για 2-3 μέρες την Άνοιξη ή το Φθινόπωρο (θα αποφύγετε και τις ορδές των τουριστών), αν όμως θέλετε να το συνδυάσετε με μπάνια και να επισκεφτείτε τις δαλματικές ακτές και τα κροατικά νησιά όπως εγώ, το καλοκαίρι είναι μονόδρομος.
Η αρχική ονομασία της πόλης ήταν Ραγούσα (Ragusa) . Η ονομασία αυτή προέρχεται από την ελληνική λέξη ραγούσα, που σήμαινε πετρώδες έδαφος καλυμμένο με ρωγμές. Το Ντουμπρόβνικ βρίσκεται πάνω σε πολύ σεισμογενές σημείο. Την πόλη σημάδεψε ο μεγάλος σεισμός του 1667 που κατέστρεψε την πόλη, εκτός από ελάχιστα κτήρια. Η πόλη που επισκεπτόμαστε σήμερα είναι η πόλη που ξαναφτιάχτηκε μετά το σεισμό. Το όνομα Ντουμπρόβνικ καθιερώθηκε επίσημα ως το όνομα της πόλης μόλις το 1918.
Ας δούμε λοιπόν τι μπορεί να δει και να κάνεις κανείς αν μείνει 3 βράδια στο Ντουμπρόβνικ.
Οι πύλες της πόλης
Το πρώτο που θα συναντήσει κανείς για να περάσει στην παλιά πόλη, είναι κάποια από τις τρεις πύλες της. Την πύλη Pile (δεν θέλει φαντασία να καταλάβετε από ποια γλώσσα προέρχεται το όνομά της) στα δυτικά, την Ploce στα ανατολικά, και την Buza στο βορά. Στο χάρτη τις βλέπετε με τη μοβ γραμμή.
Αρχικά η πόλη είχε 4 πύλες (από αυτές υπάρχουν σήμερα οι δύο, η Pile και η Ploce). Υπάρχει μία αστεία ιστορία σχετικά. Που λέτε σκεφτόντουσαν να ανοίξουν μία ακόμη πύλη στο βορρά αλλά υπήρχε διχογνωμία στο συμβούλιο της πόλης. Η μεν έλεγαν ότι θα αδυνατίσει η άμυνα της πόλης, οι δε ότι το άνοιγμά της θα βοηθήσει στην είσοδο των αγαθών μέσα στην πόλη. Καθώς δεν μπορούσαν να αποφασίσουν, κάλεσαν δύο γνωστούς μηχανικούς της εποχής, τον ένα από την Αγκόνα και τον άλλο από την Γένοβα για να τους συμβουλέψουν. Πράγματι αυτοί ήρθαν και συμβούλεψαν ότι πρέπει να ανοιχθεί μία ακόμη πύλη. Όμως την εποχή εκείνη η Αγκόνα και η Γένοβα ήταν ανταγωνίστριες πόλεις με το Ντουμπρόβνικ. Οπότε ο πρόεδρος συγκάλεσε το συμβούλιο της πόλης όπου ανακοίνωσε ότι “…τώρα είναι εύκολο να καταλήξουμε σε απόφαση. Αφού και οι δύο μηχανικοί από την Αγκόνα και από την Γένοβα συμφωνούν ότι είναι καλύτερο για εμάς να ανοίξουμε την πύλη, εμείς ΔΕΝ θα την ανοίξουμε!…”.
Περπάτημα πάνω στα τείχη της πόλης
Η νούμερο ένα δραστηριότητα στην πόλη για τους τουρίστες είναι το περπάτημα πάνω στα τείχη γύρω από την παλιά πόλη. Τα περισσότερα τείχη που υπάρχουν σήμερα χτίστηκαν τον 15ο και 16ο αιώνα, και το μήκος τους είναι σχεδόν 2 χιλιόμετρα. Μπορείτε να ξεκινήσετε το περπάτημα από 3 σημεία – εισόδους. Την κεντρική είσοδο κοντά στην πύλη Pile, στο φρούριο του αγίου Ιωάννη (Fort St. Ivana) και στην οδό Svetog Dominika λίγο μετά την πύλη Ploce. Το κόστος είναι εξωφρενικό, είναι 200Kuna (29ευρώ), όμως νομίζω είναι κάτι που πρέπει να κάνετε αν επισκεφθείτε το Ντουμπρόβνικ.
Εγώ πήγα νωρίς το πρωί για να αποφύγω τον πολύ ήλιο, και καλά έκανα γιατί στο τέλος της διαδρομής, που μπορεί να πάρει και πάνω από μία ώρα, είχαμε σκάσει από τη ζέστη. Ευτυχώς υπήρχε ένα καφέ πάνω στα τείχη με δροσερό αεράκι και ξεκουραστήκαμε πριν βγούμε από τα τείχη. Μην ξεχάσετε να πάρετε κρύο νερό μαζί σας. Θα ξαναέκανα τον περίπατο αυτό δεύτερη φορά το απόγευμα αν η τιμή δεν ήταν τόσο υψηλή. Το ωράριο λειτουργίας είναι 08.00-19.30.
Αυτό που εντυπωσιάζει όταν περπατάς στα τείχη, είναι οπωσδήποτε το χρώμα των κεραμιδιών των σπιτιών μέσα στην παλιά πόλη. Το ’90 κατά τη διάρκεια του πολέμου της ανεξαρτησίας της Κροατίας (ή εμφυλίου αν θέλετε) η πόλη βομβαρδίστηκε από τον Γιουγκοσλαβικό στρατό και καταστράφηκε πάνω από το 70% των κεραμοσκεπών. Μάλιστα στην πόλη υπάρχει μία πινακίδα-χάρτης που δείχνει τα σημεία στην πόλη όπου οι κεραμοσκεπές καταστράφηκαν και τα σημεία όπου γλίτωσαν. Το συμβάν αυτό προκάλεσε μεγάλη συμπάθεια για τους Κροάτες διεθνώς και μεγάλη καταγραυγή εναντίων των Σέρβων. Μετά το τέλος του πολέμου η UNESCO (η πόλη ήταν στη λίστα Μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιάς ήδη από το 1979) ξεκίνησε το 1993 ένα μεγάλο πρόγραμμα αποκατάστασης των ζημιών. Χρειάστηκε να φτιαχτούν πάνω από 200.000 κεραμίδια και να μεταφερθούν από τα εργοστάσια στην Τουλούζη στο Ντουμπρόβνικ. Μάλιστα τα χρόνια εκείνα μπορούσε κάποιος που ήθελε να βοηθήσει στην αποκατάσταση, να αγοράσει ένα κεραμίδι και να το προσφέρει για το σκοπό αυτό.
Lovrijenac)
Περπάτημα μέσα στην παλιά πόλη
Ο κεντρικός πλακόστρωτος δρόμος μέσα στην παλιά πόλη είναι η οδός Stradun (η οποία λέγεται και Placa αλλιώς). Έχει μήκος μόλις 300 μέτρα, αλλά γύρω από αυτή βρίσκονται μερικά από τα σημαντικά κτήρια της πόλης. Ο δρόμος απέκτησε τη σημερινή του εμφάνιση μετά τον καταστροφικό σεισμό του 1667 και ενώ πριν υπήρχαν δεξιά και αριστερά κτήρια περίτεχνα διακοσμημένα, μετά το σεισμό χτίστηκαν όλα με το ίδιο σχέδιο.
Δεν ξέρω αν υπάρχει εξήγηση για αυτό, ούτε τι πουλιά είναι αυτά, όμως πάνω από την παλιά πόλη πετούν εκατοντάδες πουλιά. Ειλικρινά δεν έχω δει ξανά τέτοιο πράγμα. Στο παραπάνω βιντεάκι των λίγων δευτερολέπτων μπορείτε να πάρετε μία ιδέα.
Στην ανατολική άκρη της Stadum στα αριστερά βρίσκεται η εκκλησία του Αγίου Βλασίου (St. Blaise) που είναι ο προστάτης της πόλης. Δεξιά το Sponza Palace ένα από τα ελάχιστα σημαντικά κτήρια που γλίτωσαν από το σεισμό του 1667.
Στην άλλη άκρη του δρόμου, στη δυτική πλευρά υπάρχει το μεγάλο συντριβάνι του Ονούφριου (Large Onofrio’s Fountain), και ο Ναός του Σωτήρος (St. Saviour) που γλίτωσε από το σεισμό του 1667 . Το μικρό συντριβάνι του Ονούφριου λέει είναι στο ανατολικό άκρο, αλλά εγώ να πω την αλήθεια δεν το πρόσεξα. Μάλλον είναι πολύ μικρό…
Άλλα κτήρια ενδιαφέροντα να προσέξει κανείς είναι ο Καθεδρικός Ναός του Ντουμπρόβνικ, και το Rector’s Palace που βρίσκονται σχεδόν αντικρυστά. το Rector’s Palace είναι χτισμένο πριν το σεισμό του 1667.
Το δωμάτιο (μουσείο) αφιερωμένο στους υπερασπιστές του Ντουμπρόβνικ
Το μουσείο που είναι αφιερωμένο στους υπερασπιστές του Ντουμπρόβνικ (Memorial room of the defenders of dubrovnik) βρίσκεται στο Sponza Palace το οποίο σας ανέφερα προηγουμένως. Στο μουσείο υπάρχουν φωτογραφίες των θυμάτων αλλά και φωτογραφίες της πόλης από την περίοδο της πολιορκίας. Επίσης μια τηλεόραση που προβάλλει διαρκώς ένα βίντεο διαρκείας 10 λεπτών. Ίσως είναι το μοναδικό μέρος στην πόλη για το οποίο δεν πληρώνεις είσοδο. Δυστυχώς δεν μπήκα μέσα, αλλά οπωσδήποτε θα το κάνω την επόμενη φορά για να καταλάβω λίγο περισσότερο τι συνέβη την περίοδο εκείνη που θυμάμαι ως παιδί από την τηλεόραση.
Βόλτα στο παλιό λιμάνι
Από εκεί ξεκινούν καραβάκια για βόλτες στα τριγύρω νησιά. Κάντε βόλτα και μην παραλείψετε να πάρετε παγωτό (θα το αναγνωρίσετε από την μεγάλη ουρά που έχει). Είναι πεντανόστιμο και το μόνο φθηνό πράγμα που βρήκα σε όλη την πόλη
Το λιμάνι προστάτευε το φρούριο του Αγίου Ιωαννη (St John’s Fortress) που βρίσκεται στην είσοδό του.
Κολύμπι στην παραλία Banje
Η παραλία Banje είναι η πιο κοντινή στην παλιά πόλη και μπορεί κανείς να πάει άνετα με τα πόδια. Πήγα μεσημέρι και απόγευμα όπου είχε πολύ κόσμο και για να είμαι ειλικρινής τα νερά ήταν πολύ μέτρια, πήγα όμως και το πρωί την τελευταία μέρα πριν φύγω για το αεροδρόμιο και πριν μαζευτεί ο κόσμος και έκανα ένα από τα καλύτερα μπάνια με τα νερά να είναι απίστευτα καθαρά.
Τελεφερίκ
Ανεβείτε με το τελεφερίκ στο λόφο Kriz πάνω από την πόλη για να απολαύσετε τη θέα. Όταν ήμουν εγώ εκεί τον Ιούνιο δυστυχώς ήταν κλειστό γιατί λέει ο ιδιοκτήτης δεν είχε πληρώσει φόρους. Τον Αύγουστο που πήγε ένας φίλος, είχε ανοίξει και πάλι. Να μία καλή δικαιολογία για εμένα για να πάω πάλι στο Ντουμπρόβνικ.
Στην κορυφή του λόφου βρίσκεται και το Μουσείο του πολέμου της Κροατικής Ανεξαρτησίας (Museum of Croatian War of Independence).
Έξω από τα τείχη
το Φρούριο Αγίου Λαυρεντίου (Lovrijenac)
Έξω από τα τείχη από την δυτική μεριά βρίσκεται το Φρούριο Αγίου Λαυρεντίου (Lovrijenac) γνωστό και ως το Γιβραλτάρ του Ντουμπρόβνικ. Εκεί σ την πύλης του Φρουρίου υπάρχει επιγραφή που γράφει: “Non bene pro toto libertas venditur auro¨ (Η ελευθερία δεν πουλιέται ούτε για όλο το χρυσάφι του κόσμου). Στην ίδια μεριά θα βρείτε το πολυτελές ξενοδοχείο Hilton Imperial Dubrovnik που στεγάζεται σε ένα παλιό ιστορικό κτίριο αλλά και πολλά εστιατόρια και μπαράκια
Φαγητό
Το φαγητό στο Ντουμπρόβνικ είναι ακριβό. Τα δύο άτομα για 2 μερίδες, μία σαλάτα και από ένα ποτήρι κρασί είναι πολύ δύσκολο να φάνε με λιγότερα από 20-25€/άτομο. Αυτό που διαπίστωσα είναι ότι τα τουριστικά όχι μόνο είναι ακριβά, αλλά δεν έχουν και καλό φαγητό. Καλύτερο φαγητό και οικονομικότερο θα βρείτε στα στενά, στη βόρεια πλευρά της παλιάς πόλη, και αφού ανέβετε κάμποσα σκαλιά. Αυτό που σύστησαν και έχει πολύ καλή βαθμολογία είναι το LADY PI-PI. Δυστυχώς όμως έχει και μεγάλες ουρές για να βρεις τραπέζι οπότε δεν έχω προσωπική άποψη καθώς δεν καταφέραμε να κάτσουμε.
Πού να μείνετε
Μπορείτε να μείνετε είτε μέσα στην παλιά πόλη ώστε να βγαίνετε εύκολα σε αυτή βόλτες, είτε ακριβώς έξω γύρω από την περιοχή που βρίσκεται το τελεφερίκ. Στη δεύτερη περίπτωση πιθανό να έχετε και όμορφη θέα της παλιάς πόλης από ψηλά, όμως θα πρέπει να περπατάτε κάθε φορά, και μάλιστα ανηφόρα στην επιστροφή. Μία τρίτη δυνατότητα είναι να μείνετε στην καινούρια πόλη και να χρησιμοποιείτε λεωφορείο, κάτι που δεν συνιστώ καθόλου εκτός και αν έχετε αυτοκίνητο και χρειάζεστε πάρκινγκ οπότε δεν έχετε και άλλη επιλογή. Δοκίμασα και τις τρεις επιλογές με τα θετικά και τα αρνητικά τους.
Επίλογος
Το Ντουμπρόβνικ είναι μία πόλη με μεγάλη ιστορία, που πέρασε δύσκολες στιγμές. Σεισμούς, κατακτητές, πολιορκίες και τελευταία έναν βομβαρδισμό. Όμως οι ίδιοι άνθρωποι που πριν λίγα χρόνια έζησαν ένα σκηνικό πολέμου, με κινδύνους μέχρι και με συσσίτια, σήμερα βλέπουν την πόλη τους να είναι κορυφαίος παγκόσμιος τουριστικός προορισμός και τα παλιά τους σπίτια από κακή κατάσταση που βρίσκονταν να είναι περιζήτητες τουριστικές κατοικίες. Γι αυτό λέω το Ντουμπρόβνικ, το μαργαριτάρι της Αδριατικής σήμερα είναι στα καλύτερά του!
