Ο φάρος απέχει 7 χιλιόμετρα περίπου από το Λαύριο. Βρίσκεται 800 μέτρα μετά το Σύρι (τον τελευταίο οικισμό που συναντάμε) στη θέση Βρυσάκι, στη βόρεια είσοδο του διαύλου της Μακρονήσου.
Πρωτολειτούργησε το 1892 με πηγή ενέργειας το πετρέλαιο. Κατά την διάρκεια του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου ο φάρος παρέμεινε σβηστός. Το 1943, στα πλαίσια ανασυγκρότησης του Φαρικού Δικτύου, επαναλειτούργησε με πηγή ενέργειας το πετρέλαιο. Το 1983 ηλεκτροδοτήθηκε, αντικαταστάθηκαν τα φωτιστικά μηχανήματα και λειτούργησε ως ηλεκτρικός.
Είναι αναλάμπων λευκός με περίοδο 5 δευτερόλεπτα και ονομαστική φωτοβολία 20 ναυτικά μίλια.
Η πρόσβαση στο φάρο είναι εύκολη. Ο δρόμος είναι άσφαλτος εκτός από τα τελευταία μέτρα που είναι χωματόδρομος σε καλή κατάσταση.
Ο φάρος έχει γίνει σκηνικό για μια παλιά ελληνική ταινία – άγνωστη στο ευρύ κοινό – τη “Θύελλα στον φάρο” (1950) του Γρηγόρη Γρηγορίου, με πρωταγωνιστές τους Ντίνο Δημόπουλο (ναυαγό), Θόδωρο Μορίδη (φαροφύλακα), Ίντα Χριστινάκη (κόρη του φαροφύλακα), Μίμη Φωτόπουλο (τύπο του υποκόσμου), Λυκούργο Καλλέργη (χωροφύλακα) κ.α. Η ταινία περιέχει πλήθος σκηνών με ντοκουμέντα από την καθημερινή ζωή στο φάρο, τον τρόπο συντήρησής και λειτουργίας (τότε ακόμα δεν είχε ηλεκτροδοτηθεί), το ελατηριωτό ωρολογιακό μηχανισμό, τα κρύσταλλα Fresnel κτλ. (πηγή πληροφορίας: http://7gym-laris.lar.sch.gr/perivalon/FAROI/faroi%20saronikou.htm).
Και ο φάρος από Drone:
(c) n.p. production
Όνομα: Βρυσάκι Λαυρίου
Αττική
Έτος κατασκευής: 1892
–
Ύψος Πύργου: 7μ
Φωτοβολία: 20 ν. μίλια
Εστιακό ύψος: 23μ
Πύργος Κυκλικός
