Είχε μείνει μία ολόκληρη μέρα για να φτάσω μέχρι το νησάκι Bojana το νοτιότερο άκρο των Δαλματικών ακτών του Μαυροβουνίου. Άφησα πρωί πρωί το δωμάτιό μου στο Sveti Stefan, και το πλάνο ήταν να κάνω από μία στάση στις πόλεις Bar/Τivar και Ulcinj και να καταλήξω για μπάνιο στο νησάκι Bojana.
Bar (Σέρβικα) ή Tivar (Αλβανικά) ή Θηβάριο ή Αντιβάριο (Ελληνικά)
Η πόλη Bar θα έλεγα πως είναι το όριο όπου ξαφνικά το τοπίο και η αρχιτεκτονική στις πόλεις των Δαλματικών ακτών αλλάζει εντελώς. Μέχρι στιγμής από το Split της Κροατίας (το βορειότερο μέρος της Δαλματίας που έχω ταξιδέψει τη στιγμή που γράφω το κείμενο αυτό) μέχρι και το Sveti Stefan Δαλματία σημαίνει Βενετσιάνικες παλιές πόλεις, κάστρα και φρούρια, πολλά δέντρα, βαθύ μπλε το χρώμα της θάλασσας και βοτσαλωτές παραλίες.
Το Bar είναι μεν ένα σημαντικό λιμάνι, δεν είναι όμως καθόλου τουριστικό μέρος και δίκαια καθώς πρόκειται για μία αδιάφορη σύγχρονη πόλη, σχεδόν χωρίς αξιοθέατα. Ενδιαφέρον έχει η ετυμολογία του ονόματος της πόλης αυτής. Το ελληνικό όνομα της πόλης είναι Αντιβάριον καθώς η πόλη αυτή βρίσκεται απέναντι από το Μπάρι της Ιταλίας, όπου στα ελληνικά ονομάζεται Βάριον. Βάριον και Αντιβάριον λοιπόν (κάτι σαν το Ρίο-Αντίρριο), και αντίστοιχα στα Ιταλικά Bari και Antivari ή Antibari. Από τα ιταλικά Antivari ή Antibari προκύπτουν η αλβανικές ονομασία Tivar ή Tivari ενώ και το Σέρβικο Bar προκύπτει από το Ιταλικό Bari.
Μόλις μπαίνεις στη πόλη ξεχωρίζουν δύο μεγάλα κτήρια. Ο ορθόδοξος ναός του Αγίου Johan Vladimir και το σύγχρονο κλειστό αθλητικό κέντρο Topolica Sport Hall που φτιάχτηκε μόλις το 2009.
Αφού βρήκα ένα καλό σημείο να παρκάρω, πήγα για περίπατο στον παραλιακό δρόμο. Συμπαθητικός, χωρίς κάτι το ιδιαίτερο. Το μόνο που ξεχωρίζει είναι το παλάτι του βασιλιά Νικόλα που ήταν η έδρα της βασιλικής οικογένειας του Μαυροβουνίου για περισσότερο από 50 χρόνια. Σήμερα είναι μουσείο. Η παραλία εκεί μπροστά είναι πραγματικά χάλια, δεν θα βουτούσα εκεί για κανένα λόγο. Συνεχίζουμε νότια λοιπόν!
Ulcinj
Το Ulcinj είναι η νοτιότερο πόλη του Μαυροβουνίου και το κέντρο της Αλβανικής κοινότητας στο Μαυροβούνιο (το 60% των κατοίκων της πόλης είναι Αλβανοί). Έχει κάπου 26 τζαμιά στην πόλη και τη γύρω περιοχή, ενώ η αρχιτεκτονική σε κάνει να νιώθεις πως είσαι σε Βαλκανική πόλη και όχι στη Δαλματία. Η πόλη έχει πολλά στενά πλακόστρωτα δρομάκια, χωρίς καμία ρυμοτομία, και το πάρκινγκ είναι εφιάλτης (Συμβουλή: έχει ένα μεγάλο χώρο πάρκιγκ στο λόφο αριστερα όπως κοιτάμε προς τη θάλασσα, στη χερσόνησο Jardan).
H πόλη έχει πολύ ενδιαφέρον. Είναι γεμάτη ζωντάνια και είναι πολύ τουριστική (έχει εστιατόρια, ξενοδοχεία, δωμάτια, μαγαζάκια με τουριστικά) καθώς έχει μπροστά της μία όμορφη αμμουδιά την Mala Plaza (Small beach όπως την γράφει το google maps). Τα βράδια – όπως μου είπαν γιατί εγώ δεν έκατσα – στον παραλιακό απαγορεύεται στα αυτοκίνητα να περνάνε, και γεμίζει ο δρόμος με οικογένειες αλλά και νέους που διασκεδάζουν. Επιτέλους αμμουδιά, μου είχε λείψει τόσο!
Πάνω στο λόφο μνημείο Κομμουνιστικής αρχιτεκτονικής, το λεγόμενο Spomenik Ο παραλιακό δρόμος “Koszo” όπως τον αποκαλούν οι ντόπιοι Στο βάθος η παλιά πόλη Η Mala Plaza, η μικρή αμμουδιά Ulcinj Θέα από τη χερσόνησο Jardan
Αλλά και την παλιά πόλη της Ulcinj αξίζει να την περπατήσετε και να χαθείτε στα σοκάκια της. Πρόκειται για μία πόλη που βρίσκεται μέσα σε ένα καλοδιατηρημένο κάστρο από την εποχή του μεσαίωνα.
Πάνω από την πόλη είναι αδύνατον να μην προσέξετε ένα περίεργο-μνημείο που είναι προφανές ότι προέρχεται από την κομμουνιστική εποχή της ενιαίας Γιουγκοσλαβίας. Είναι το Spomenik όπως μου είπαν. Δεν είχα ακούσει ξανά τον όρο. Με μία πρόχειρη αναζήτηση προκύπτει πως Spomenik θα πει στα σέρβικα … μνημείο. Τα Spomenik λοιπόν είναι μνημεία για το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο που φτιάχνονταν την εποχή της Γιουγκοσλαβίας σε λόφους για να φαίνονται από παντού και είχαν περίεργα σχήματα σαν να τα είχαν φτιάξει εξωγήινοι ένα πράγμα…
Δεν σας κρύβω πως με ενθουσίασε τόσο η ατμόσφαιρα του Ulcinj που μετάνιωσα που δεν είχα προγραμματίσει 2-3 διανυκτερεύσεις εδώ. Την επόμενη φορά οπωσδήποτε!
Bojana island
Μερικά χιλιόμετρα νότια της πόλης Ulcinj είναι η απέραντη αμμουδερή παραλία Velika (Long Beach θα τη βρείτε στο google maps) μήκους 12 χιλιομέτρων! την προσπέρασα για να φτάσω όσο πιο νότια μπορούσα, στο νησάκι Bojana island.
Μόλις περάσεις μία μικρή γέφυρα φτάνεις σε ένα κάμπινγκ. Πληρώνεις ένα μικρό ποσό για να περάσεις μέσα και να πας στην παραλία. Όπως συνειδητοποίησα εκ των υστέρων πρόκειται για κάμπινγκ γυμνιστών! Μικρό το κακό αφού και εδώ υπάρχει μεγάλη αμμουδιά και μπορείς να πας σε απόσταση από τους άλλους λιγοστούς λουόμενους και να έχεις την ιδιωτικότητά σου!
Ξύλινα σπίτια στο κάμπινγκ για γυμνιστές Εδώ απαγορεύονται τα ρούχα! ο ποταμός Bojana
Αυτό ήταν! είχα φτάσει στο τέλος του ταξιδιού μου. Σε 5 μέρες είχα εξερευνήσει όσο καλύτερα μπορούσα τα 294 χιλιόμετρα των Δαλματικών Ακτών του Μαυροβουνίου.
Προηγούμενο: Budva η ριβιέρα του Μαυροβουνίου