Ενώ το άγαλμα της ελευθερίας είναι παραδοσιακά το σύμβολο της πόλης, το νέο παγκόσμιο κέντρο εμπορίου με τον πανύψηλο νέο πύργο στο Lower Mangattan, προσπαθεί να γίνει το νέο σύμβολο της Νέας Υόρκης. Το σημείο αυτό, μετά τα γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου του 2001, είναι μία τοποθεσία συναισθηματικά φορτισμένη τόσο για τους Νεοϋορκέζους όσο και για τους επισκέπτες.
Στη θέση των δίδυμων πύργων που καταστράφηκαν έχουν δημιουργηθεί δίδυμες πισίνες-μνημεία τετράγωνου σχήματος, εκεί ακριβώς όπου βρισκόταν η βάση των πύργων. Στο κέντρο της κάθε πισίνας υπάρχει ακόμη πιο βαθιά τρύπα όπου πέφτει και χάνεται το νερό. Γύρω γύρω στα προστατευτικά κιγκλιδώματα που περιβάλλουν τις δίδυμες πισίνες είναι σκαλισμένα τα ονόματα των θυμάτων. Μία πινακίδα προτρέπει τους επισκέπτες να αγγίξουν τα ονόματα. Κάθε πρωί, από το μουσείο βρίσκουν ποια από τα θύματα θα είχαν γενέθλια και τοποθετούν στο όνομά του ένα λευκό τριαντάφυλλο.
Η κατασκευή των παλιών δίδυμων πύργων, που καταστράφηκαν, είχε ολοκληρωθεί το 1973, ενώ είχαν 110 ορόφους ο καθένας και ύψος 417 μέτρα. Την στιγμή που ολοκληρώθηκε η κατασκευή τους, ήταν τα ψηλότερα κτίρια του κόσμου. Αντί για ατσάλινο σκελετό, το βάρος τους στηριζόταν σε ένα σιδερένιο πλέγμα που στερούσε από τους ενοίκους τα μεγάλα παράθυρα. Πάντως ως κτίσματα δεν έχαιραν μεγάλης εκτίμησης και σε παλιότερους ταξιδιωτικού οδηγούς (πριν την καταστροφή τους) λίγες γραμμές αναφέρονταν σε αυτούς με μοναδικό ενδιαφέρον τη θέα που μπορούσε να απολαύσει κάποιος από τον 107ο όροφο του ενός.
Εκτός από τα μνημεία, δίπλα έχει δημιουργηθεί και μουσείο το 9/11 Memorial Museum , δυστυχώς όμως εγώ δεν είχα χρόνο να το επισκευθώ.
Αφού έβγαλα αρκετές φωτογραφίες, είχε έρθει η ώρα να ανέβω στο παρατηρητήριο του νέου ουρανοξύστη στο One World Observatory. Να ξέρετε πως πρέπει να έχετε βγάλει εισιτήριο από πριν. Μπορείτε να τα αγοράσετε online (κοστίζουν 35$), ενώ αν είχα χρόνο θα έκλεινα και γεύμα στο εστιατόριο που βρίσκεται πάνω στο παρατηρητήριο.
Με το που μπαίνεις στο κτήριο, κατεβαίνεις στο υπόγειο από όπου ξεκινάει ο ανελκυστήρας για να φτάσει στο επίπεδο που βρίσκεται το παρατηρητήριο. Καθώς ο ανελκυστήρας ανεβαίνει (τα 50 δευτερόλεπτα που διαρκει η ανάβαση), στους τοίχους του ανελκυστήρα υπάρχουν οθόνες που σου δίνουν την ψευδαίσθηση πως βλέπεις τη θέα της πόλης. Προσέξτε όμως: βλέπεις τη θέα της πόλης σε συνάρτηση με το χρόνο (500 χρόνια) που προχωράει ταυτόχρονα με το ύψος. Έτσι αρχικά βλέπεις δάση να καλύπτουν το Μανχάταν, μετά σπιτάκια με κεραμοσκεπές, τα πρώτα μεγάλα κτήρια, εκκλησίες, γέφυρες, τους πρώτους ουρανοξύστες, τους δίδυμους πύργους να χτίζονται και μετά να γκρεμίζονται ενώ στο τέλος βλέπεις το νέο κτήριο του παγκόσμιου κέντρου εμπορίου. Δυστυχώς δεν πρόλαβα να το βιντεοσκοπήσω, αλλά ευτυχώς υπάρχει και το youtube.
Ο κεντρικός ουρανοξύστης το καινούριου Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου στο Μανχάταν της Νέας Υόρκης , το One World Trade Center αποτελεί τον υψηλότερο (541μ ύψος) και ακριβότερο στην κατασκευή ουρανοξύστη στο δυτικό ημισφαίριο (άρα και στη Νέα Υόρκη) και η κατασκευή του κόστισε συνολικά 3,9 δισ. δολλάρια. Για ένα φεγγάρι τον ονόμαζαν Freedom Tower, σήμερα όμως έχει επικρατήσει το One World Trade Center (επίσης One WTC, 1 World Trade Center, 1 WTC). Το ύψους του κτιρίου είναι συμβολικό, διότι σε πόδια, την μονάδα μέτρησης του μήκους στις Η.Π.Α., μετατρέπεται σε 1.776 πόδια, έτος της Διακήρυξης της Ανεξαρτησίας των Η.Π.Α.
Αφού τελείωσα και με τη επίσκεψη στο παρατηρητήριο και απόλαυσα τη θέα, ο ανελκυστήρας μας επέστρεψε το υπόγειο. Από εκεί υπάρχει πέρασμα στο ολοκαίνουριο εμπορικό κέντρο/τερματικό σταθμό του μετρό το Oculus. Αρκεί να δείτε την αρχιτεκτονική του και θα καταλάβετε τον αρχιτέκτονα που το σχεδίασε, βάζω στοίχημα.
Σωστά το μαντέψατε λοιπόν, είναι ο γνωστός σε εμάς τους έλληνες ισπανός αριχτέκτονας Καλατράβα. Προσωπικά μου άρεσε πολύ αισθητικά, οι ντόπιοι γκρινιάζουν όμως για το κόστος του (εφτασε τα 4 δις δολλάρια όσο και το One World Trade Center )
Στο εμπορικό μέσα – το οποίο σε γενικές γραμμές είναι ακόμη αρκετά άδειο – βρίσκεται ένα ενδιαφέρον ιταλικό εστιατόριο αλλά και παντοπωλείο ταυτόχρονα το eataly (έχει και σε άλλες περιοχές). Στην πραγματικότητα πρόκειται για ένα χώρο με ιταλικά προϊόντα και ιταλικά εστιατόρια (πίτσα, παγωτατζήδικο κτλ).
Η βόλτα μου σύντομα θα τελείωνε, ήθελα όμως πρώτα να δω τι έχει γίνει με τον ελληνορθόδοξο ναό του Αγίου Νικολάου. Θυμάστε το ναό που είχε καταστραφεί κατά την πτώση των πύργων; Το σημείο που χτίζεται ο νέος ναός (δεν είναι στο αρχικό σημείο) είναι η οδός liberty που βρίσκεται μόλις λίγα βήματα από τα μνημεία για τους δίδυμους πύργους
Τι κι αν φτιάχτηκε από τότε ολόκληρος ουρανοξύστης, ο ναός του αγίου Νικολάου είναι ακόμη στα μπετά. Τις μέρες που εγώ βρισκόμουν στη Νέα Υόρκη ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής Δημήτριος βρισκόταν σε επίσκεψη στον οικουμενικό πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο στον οποίο υπέβαλε την παραίτησή του. Ο λόγος; Γενικά η κακή οικονομική κατάσταση και οικονομική διαχείριση της Αρχιεπισκοπής, αλλά και ειδικότερα η καθυστέρηση στην ανέγερση της εκκλησίας του Αγίου Νικολάου, αν και είχαν διατεθεί τα απαιτούμενα κονδύλια.
Η αρχιτεκτονική του νέου ναού είναι κάπως ιδιαίτερη, κάτι αναμενόμενο αφού σχεδιάσθηκε και αυτή από τον Σαντιάγκο Καλατράβα.
Στην ίδια πλατεία με το ναό του Αγίου Νικολάου, λίγα μέτρα πιο κάτω βρίσκεται η “σφαίρα”. Αρχικά βρισκόταν στο πρώτο παγκόσμιο κέντρο εμπορίου, και δημιουργήθηκε για τα εγκαίνια των δίδυμων πύργων. Με την πτώση τους αν και έπαθε ζημιές, διασώθηκε και τώρα βρίσκεται στο πάρκο liberty.