Πριν αρχίσετε το διάβασμα μπορείτε να διαβάσετε μερικές βασικές πληροφορίες για την Τενερίφη, αλλά και για σχεδιασμό του ταξιδιού μου εκεί: Τενερίφη, το νησί που έχει άνοιξη όλο το χρόνο!
Φτάνοντας στο βόρειο αεροδρόμιο της Τενερίφης ο καιρός ήταν συννεφιασμένος και βροχερός (μιλάμε για καταρρακτώδη βροχή που θύμιζε τροπικό κλίμα). Βλέπετε εμείς πήγαμε τέλη Οκτώβρη. Αφού πήραμε το αυτοκινητάκι που είχαμε νοικιάσει ξεκινήσαμε για τον πρώτο μας σταθμό. Την πόλη La Laguna, που είναι πολύ κοντά στο αεροδρόμιο.
La Laguna
Η La Laguna, που ήταν η αρχαία πρωτεύουσα των Κανάριων Νήσων, μόλις το 1821 έχασε τον τίτλο της πρωτεύουσας από την Σάντα Κρουζ. Βρίσκονται πολύ κοντά και στην πραγματικότητα πλέον η La Laguna είναι προάστιο της πρωτεύουσας Σάντα Κρουζ , άλλωστε υπάρχει τραμ που τις συνδέει σε 20 λεπτά (www.tranviatenerife.com).
Εμείς δυστυχώς δεν είχαμε ούτε χρόνο ούτε μπορούσαμε να δούμε την πόλη λόγω βροχής. Την επόμενη φορά οπωσδήποτε θέλω να απολαύσω περίπατο στο ιστορικό κέντρο της, που είναι πολύ καλά διατηρημένο και έχει ανακηρυχθεί το 1999 από την Ουνέσκο, “Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς”.
Στα αξιοθέατα της πόλης σημειώνω(για την επόμενη επίσκεψή μου): τον καθεδρικό ναό, την εκκλησία Iglesia de la Concepción (το καμπαναριό είναι το σύμβολο της πόλης), αρχοντικά (κάποια από το 15ο αιώνα), το μουσείο ιστορίας και ανθρωπολογίας και την πλατεία Adelantado
Αν είχαμε χρόνο θα ήθελα να πάμε και στο βόρειοανατολικό άκρο το οποίο είναι ορεινό (αν και όχι το πιο ορεινό του νησιού) και άγριο. Ο δρόμος πάει μόνο σε δύο σημεία: στην Punta del Hidalgo και στην Taganana. Η Punta del Hidalgo είναι μία μικρή πόλη με χαρακτηριστικό τον φάρο με το μοντέρνο σχέδιο (φτιάχτηκε το 1992), ενώ στην Taganana βρίσκεται η παραλία Τachero μία παραλία με δυνατά κύματα.
Puerto de la Cruz
Μετά την La Laguna λοιπόν κατευθυνθήκαμε δυτικά και οδηγήσαμε μέχρι το Puerto de la Cruz (στα ισπανικά σημαίνει “το λιμάνι του Σταυρού” όπου θα διανυκτερεύαμε. Είναι η μεγαλύτερη πόλη στη βόρεια ακτή και έχει εξελιχθεί σε τουριστικό θέρετρο με μεγάλα ξενοδοχεία.
Το ξενοδοχείο μας βρισκόταν ψηλά σε ένα λόφο πάνω από την πόλη, και καθώς περπατήσαμε για να πάμε κάτω στην παραλία η θέα ήταν πανοραμική.
Μετά από μερικά λεπτά περπάτημα (το κατέβασμα εύκολο ήταν στο ανέβασμα δυσκολευτήκαμε λίγο), κάναμε ήδη περίπατο στην ακτή. Από τη μία άκρη την άλλη είναι 15-20 λεπτά.
Περπατώντας στην παραλία, δίπλα από την ακτή βρίσκονται μερικές τεχνητές πισίνες, σε ένα όμορφο χώρο αναψυχής, που ονομάζονται Lago Martiánez. Καθώς η ακτή είναι άγρια και τα κύματα συνήθως μεγάλα, ο ισπανός διάσημος αρχιτέκτων, γλύπτης, σχεδιαστής, ζωγράφος και γενικά καλλιτέχνης César Manrique, βλέποντας τη σημασία του τουρισμού αποφάσισε να σχεδιάσει ένα χώρο που να είναι δυνατό οι τουρίστες να κολυμπήσουν. Ο Manrique κατάγεται από τα Κανάρια νησιά και με τις δημιουργίες του έχει βοηθήσει πολύ στον τουρισμό των νησιών. Αν και τα περισσότερα έργα του τα έχει κάνει στο Λανζαρότε (από όπου και κατάγεται), θα σας αναφέρω ξανά αργότερα το όνομά του σε σχέση με την Τενερίφη.
Δυστυχώς όταν εμείς φτάσαμε οι πισίνες ήταν κλειστές. Δεν ξέρω αν φταίει ο κακός καιρός, το ότι ήταν ήδη τέλη Οκτώβρη ή ότι η ώρα είχε πάει 18.00. Στο επόμενό μου ταξίδι θα αφιερώσω μερικές μέρες εδώ οπωσδήποτε
Αφού συνεχίσαμε να περπατάμε και περάσαμε τις πισίνες φτάσαμε στην παραλία Playa (πλαζ) Martianez με την κατάμαυρη ηφαιστειακή άμμο
Λίγο έξω από την πόλη (ανατολικά) είναι η παραλία El Bullollo, και αυτή με μαύρη ηφαιστειακή άμμο. Όμως λόγω του καιρού δεν είχε νόημα να πάμε. Μένει και αυτή στη λίστα για την επόμενη φορά
Και πάλι έξω από την πόλη (αλλά δυτικά) είναι άλλες δύο όμορφες παραλίες, η Maria Jumenez και η del Castillo δίπλα στο καστράκι Castillo de San Felipe.
Εκεί βρίσκεται και το Loro Parque (www.loroparque.com) (το “πάρκο των παπαγάλων” στα Ισπανικά) ένας ζωολογικός κήπος όπου εκτός από παπαγάλους θα βρείτε λιοντάρια, τζάγκουαρ, μαιμούδες, ιπποπόταμους, ερπετά μέχρι και show με δελφίνια. Το Loro Parque είναι από τα πιο δημοφιλή αξιοθέατα των Καναρίων νήσων και μπορεί κανείς να περάσει μία ολόκληρη μέρα με δραστηριότητες μέσα σε αυτό. Οι τιμές είναι τσιμπημένες (37€ για τους ενήλικες, 25€ για τα παιδιά). Μπορεί κανείς να συνδυάσει το Loro Parque με το Siam Park (βρίσκεται στην Costa Adeje) ένα πάρκο ψυχαγωγίας αγοράζοντας ένα εισιτήριο και για τα δύο γλιτώνοντας κάποια χρήματα (αντί για 37+37=74€, με 64€). Και επειδή οι ουρές είναι μεγάλες, φροντίστε να έχετε αγοράσει από το internet το εισιτήριό σας.
Την επόμενη μέρα ξεκινήσαμε πρωί με σκοπό να φτάσουμε στο τουριστικό νοτιοδυτικό κομμάτι του νησιού όπου θα μέναμε μερικά βράδυα. Πριν όμως θα κάναμε μερικές στάσεις στα σημαντικότερα αξιοθέατα που βρίσκονταν πάνω στη διαδρομή μας.
La Orotava
Λίγα χιλιόμετρα από το Puerto de la Cruz , νότια προς την ενδοχώρα του νησιού, βρίσκεται η πόλη Orotava με το γραφικό κέντρο. Από εκεί φαίνεται το Puerto de la Cruz αφού η Orotava βρίσκεται σε ύψωμα.
Στο κέντρο της στενά πλακόστρωτα δρομάκια δημιουργούν μία πολύ όμορφη ατμόσφαιρα όπου περπατώντας συναντήσαμε παλιά κτήρια, εκκλησίες και κήπους. Εμείς πήγαμε μέρα, όμως θα ήθελα να την επισκεφθώ και βράδυ, αφού λένε ότι έχει όμορφη νυχτερινή ζωή
Παρκάραμε το αυτοκίνητο σε ένα υπόγειο πάρκινγκ και περπατήσαμε λίγο για να φτάσουμε στο κέντρο. Φεύγοντας, όταν πήγαμε να πληρώσουμε για τη στάθμευση, χάρηκα που είδα πως το μηχάνημα υποστήριζε την ελληνική γλώσσα! όμως η χαρά μου δεν κράτησε πολύ…
El Drago Milenario: Το δρακόδέντρο Drago ηλικίας 1000 ετών
Μπορεί να το λένε Millennium Drago δέντρο και να ισχυρίζονται ότι έχει ηλικία 1000 ετών, όμως αυτό δεν έχει αποδειχθεί και εκτιμάται ότι είναι πολύ νεότερο. Η ηλικία του δεν είναι εύκολο να υπολογιστεί γιατί δεν δημιουργεί ετήσιους δακτυλίους όπως άλλα δέντρα. Έχει ύψος πάνω από 20 μέτρα και περίμετρο περίπου 10 μέτρα. Περισσότερες πληροφορίες για το δέντρο αυτό βρήκα σε ένα ενδιαφέρον ελληνικό blog. Όμως όποια και να είναι η ηλικία του δρακόδεντρου αυτού, ήταν πάνω στο δρόμο μας καθώς κινούμασταν δυτικά και δεν μπορούσε παρά να κάνουμε μία στάση για να το δούμε.
Το δέντρο βρίσκεται στο Icod de los Vinos ένα όμορφο χωριό με στενά πλακόστρωτα δρομάκια που είναι πάνω σε μια πλαγιά ανάμεσα από τα πυκνά δάση και την θάλασσα . Η καλύτερη θέα του δέντρου είναι από την Plaza de la Constitución (θα πει πλατεία συντάγματος), αλλά μπορεί κανείς πληρώνοντας εισιτήριο να μπει σε ένα όμορφο βοτανικό κήπο, που εκτός από το διάσημο αυτό δέντρο έχει και άλλα δέντρα και φυτά. Αν και ήταν μία ευχάριστη στάση, δεν μπορώ να πω ότι εντυπωσιαστήκαμε πάντως μιλώντας εκ μέρους και των δύο μας.
Στο Icod de los Vinos, στην πλατεία Plaza de Lorenzo Cáceres βρίσκεται και το μνημείο του General José Antonio Páez, του ιδρυτή της ανεξαρτησίας της Βενεζουέλας (καθώς ο προπάππους του καταγόταν από εδώ).
Ωστόσο η ώρα πέρναγε, και εγώ βρισκόμουν στο νησί ήδη πάνω από 24 ώρες και δεν είχα κάνει ακόμη μπάνιο. Αν και είχα σημειώσει ακόμη μια παραλία εδώ κοντά, την Playa de San Marcos μία ακόμη παραλία με τη χαρακτηριστική μαύρη άμμο της βόρειας Τενερίφης, με τα ψηλά κύματα που είχε δεν υπήρχε περίπτωση να κάνουμε μπάνιο στη θάλασσα. Δεν είχα πει όμως την τελευταία μου λέξη! θα είχα την ευκαιρία να κολυμπήσω στο Garachico
Garachico
Το Garachico είναι μία παραθαλάσσια κωμόπολη, που παλιά ήταν σημαντικό λιμάνι από όπου γινόταν εξαγωγή κρασιού και άλλων τοπικών προϊόντων. Το λιμάνι καταστράφηκε από έκρηξη ηφαιστείου το 1706. Έτσι σήμερα η ακτογραμμή του χαρακτηρίζεται από ηφαιστειακά συντρίμμια και δεν έχει παραλίες εκεί γύρω. Πού θα έκανα μπάνιο λοιπόν; Κατά την έκρηξη δημιουργήθηκαν ηφαιστειογενείς φυσικές πισίνες διαφορετικών μεγεθών και σχημάτων με θαλασσινό νερό, που είναι προστατευμένες από τα άγρια θαλάσσια κύματα.
Είχε έρθει η ώρα να κολυμπήσω! το νερό ήταν… δροσερό όμως έκανα ένα καταπληκτικό μπάνιο. Τα κύματα ήταν τόσο δυνατά που σε κάποιες “πισίνες” δεν μπορούσες να πας για κολύμπι γιατί έφταναν μέχρι εκεί τα κύματα. Μάλιστα ένα κομμάτι της ακτής το είχαν αποκλείσει με κορδέλες, ο κόσμος όμως πέρναγε και έκανε τη βόλτα του και κάποιοι και μπάνιο.
Τα αξιοθέατα που μπορεί να δει κανείς στο Garachico είναι η πλατεία Plaza de Juan González de la Torre και το κάστρο Castillo de San Miguel.
Αφού είχαμε εξερευνήσει τη βόρεια ακτή, ήταν καιρός να κινηθούμε προς τα ζεστά τουριστικά μέρη νότια. Θα ήθελα να είχαμε χρόνο να φτάσουμε το δυτικότερο άκρο (Punta de Teno), με τον όμορφο φάρο, όμως το αφήνω για την επόμενη φορά. Για να περάσουμε στο νότιο κομμάτι έπρεπε να ανέβουμε και μετά να κατέβουμε το βουνό. Επίσης θα ήθελα να πάω στη Masca, που λέγεται πως είναι το πιο όμορφο χωριό του νησιού και που ήταν για χρόνια αποκομμένο από το υπόλοιπο νησί και γι αυτό έχει κρατήσει τον αυθεντικό του χαρακτήρα.
Στα δεξιά μας , καθώς κατεβαίναμε, ήταν το Los Gigantes. Μία κωμόπολη με γιγαντιαίους βράχους δίπλα της, από όπου πήρε προφανώς και το όνομά της. Όμως δεν είχαμε χρόνο για στάση, και ανυπομονούσαμε να φτάσουμε στη ζέστη!
Επόμενο: Τουριστικά θέρετρα: Costa Adeje, Playa de las Americas και Los Cristianos
