Σήμερα θα έφτανα στο νότιο τμήμα του νησιού στην Balata dei Turchi. Σχεδόν στο νοτιότερο σημείο του νησιού λοιπόν βρίσκεται αυτός ο όρμος με το εντυπωσιακό τοπίο. Βγαίνοντας από τον κεντρικό δρόμο ο δρόμος στα 2,5 τελευταία γίνεται χωματόδρομος. Και σε κάποια σημεία δύσκολος, αρκετά δύσκολος. Όμως βλέποντας αρκετά αυτοκίνητα να κατεβαίνουν το δοκίμασα και εγώ, και το φιατάκι τα κατάφερε και με το παραπάνω. Δεν βρήκε σε κανένα σημείο του χωματόδρομου ούτε στο πιο δύσκολο.
Όλη η διαδρομή είναι όμορφη. Κατεβαίνοντας βλέπουμε και πάλι απομεινάρια ιταλικών στρατιωτικών οχυρώσεων, ενώ τα χρώματα είναι έντονο πράσινο και μπλε.
Φτάνοντας στο τέλος του δρόμου τα ηφαιστειακά πετρώματα μπαίνουν μέσα στη θάλασσα δημιουργώντας μία πλάκα πάνω στην οποία οι επισκέπτες κάνουν ηλιοθεραπεία. Η βουτιά στη θάλασσα μπορεί να σας δυσκολέψει λίγο, όμως έκανα ένα ωραιότατο μπάνιο εκεί.
Το ενδιαφέρον είναι πως ενώ όλη μέρα είχε σύννεφα στο νησί (στην πόλη, στο dammuso μου, στη διαδρομή), εκεί είχε μία υπέροχη λιακάδα. Έφτιαξε ο καιρός σκέφτηκα. Αλλά μπααα…, γυρνώντας και πάλι το υπόλοιπο νησί ήταν μέσα στα σύννεφα. Για κάποιο λόγο εκείνο το σημείο δεν μαζεύει σύννεφα 🙂
γενικά το νησί όταν φυσάει από την μία μεριά από την άλλη είναι ήρεμα.
Επόμενο: μέρος 12 από 14 | Nika, Scauri και Sataria, Montana Grande
Διαβάστε την αφήγησή μου για το ταξίδι μου στην Παντελλερία από την αρχή
