Το Scauri είναι μετά την χώρα το μεγαλύτερο χωριό του νησιού, όπου υπάρχουν όλο το χρόνο υπηρεσίες όπως σουπερμάρκετ, φαρμακείο και φούρνος (φημισμένος σε όλο το νησί). Βρίσκεται ψηλά και έχει θέα στο πέλαγος όπου το ηλιοβασίλεμα είναι μαγευτικό – το καλύτερο του νησιού, καθώς βρίσκεται στο δυτικό μέρος του νησιού. Αναγνώρισα αρκετές σκηνές την ταινίας να έχουν γυριστεί εκεί. Και βέβαια από εκεί μπορείτε να δείτε την Κελίμπια στην ακτή της αφρικής! Εγώ δυστυχώς στάθηκα άτυχος και η ορατότητα δεν ήταν τόσο καλή ώστε να δω την ακτή της Αφρικής.


Κάτω από το χωριό είναι το λιμανάκι του Scauri. Εκει βρίσκεται και το μπαράκι Kaya Kaya, το πιο δημοφιλές του νησιού, όπου απόλαυσα το aperitivo μου, και όπου είναι πιθανό να δείτε να κάθεται δίπλα σας τον ίδιο τον Armani! Λιγο πιο κάτω το ταβερνάκι La Vela είναι ακριβώς δίπλα στο κύμα, ενώ αν ακολουθήσετε το μονοπάτι μετά το ταβερνάκι υπάρχουν και πάλι και ερείπια (βυζαντινής περιόδου) και θερμά νερά, όχι όμως αρκετά ώστε να κάνεις μπάνιο σε αυτά.

Πιο κάτω είναι η ακτή Nika. Εκεί μου είχε πει ο Antonio ότι ότι είναι το δεύτερο καλύτερο μέρος μετά το Gadir για θερμά νερά. Και ότι είναι καλύτερα να πας με βάρκα εκεί. Αμ δεν τον άκουσα (αρχικά). Επειδή στο ίντερνετ είχα διαβάσει πως τα ζεστά νερά δεν είναι εκεί μπροστά που κάνουν οι πολλοί μπάνιο, στο πάρκινγκ ρωτάω και τυχαίνει να είναι ένας Γάλλος που πάει 10 χρόνια στο νησί και που μου δίνει σαφείς οδηγίες. “Κατεβαίνεις το κεντρικό μονοπάτι που οδηγεί εκεί που οι πολλοί κάνουν μπάνιο, και αμέσως μετά το πρώτο σπίτι στα αριστερά, στρίβεις αριστερά και ακολουθείς το μονοπάτι (ναι αυτό που αναρωτιέσαι δεν είναι δυνατόν να εννοεί αυτό) που είναι δίπλα από τη μάντρα του τοίχου του σπιτιού. Στο τέρμα κατεβαίνεις τα βράχια και εκεί είναι τα θερμά νερά”. Οι οδηγίες ήταν σαφείς και σωστές. Εγώ τα έκανα μαντάρα και δεν βρήκα τελικά πώς να κατέβω μέχρι το τέρμα. Γύρισα πίσω και κατέληξα εκεί που έκαναν οι πολλοί μπάνιο. Όταν ρώτησα 2 ιταλούς ή άσχετοι ήταν ή επιτηδες δεν μου έδωσαν σωστές οδηγίες. Ο ένας λεει “μα εδώ δεν υπάρχουν θερμές πηγές” και ο άλλος “εδώ που κολυμπάμε όλοι είναι οι θερμές πηγές”. Άντε βγάλε άκρη. Τελικά για να μην πολυλογώ τη μέρα που έκανα το γύρο του νησιού με βάρκα (θα σας μιλήσω αργότερα γι αυτό), τα θερμά νερά υπάρχουν και βγαίνουν από το βυθό της θάλασσας. Με μάσκα και με την υποβρύχια action camera μου είδα ένα υπέροχο θέαμα. Όταν έβαλα το χέρι μου εκεί που έβγαινε το νερό κάηκα! τόσο ζεστό!



Βόρεια από το Scauri και δίπλα από τη θάλασσα βρίσκονται οι θερμές πηγές Sateria. Αφού κατέβηκα είδα μία σπηλιά σε απογοητευτική κατάσταση στην είσοδο. Κάποια εγκαταλελειμμένα αποδυτήρια, παρατημένα μπουκάλια μπύρας και πολλά φύκια. Πήγα λίγο μέχρι την είσοδο αλλά δεν συνέχισα. Συγνώμη, αλλά εγώ δεν μπαίνω εδώ μέσα! Καθώς φεύγω, να σου πάλι ο Γάλλος από το Nika. “Είδες τα θερμά νερα;” με ρωτάει. “Όχι”, απαντάω. “Έλα μαζί μου”. Πράγματι μπαίνοντας λίγο μέσα στη σπηλιά (δεν είναι βαθύ το σπήλαιο), είχε 3-4 “πισίνες” με ζεστό νερό. Από το σκοτάδι δεν σου κάνει να μπεις μέσα σε αυτές, καθώς δεν φαίνεται καθαρό το νερό. Αν όμως ρίξεις φώς με το φακό του κινητού διαπιστώνεις ότι το νερό μέσα σε αυτές είναι πολύ καθαρό, τόσο διαυγές που βλέπεις τον πάτο! οπότε το τόλμησα, μπήκα στην προσωπική μου πισίνα και καθόλου δεν το μετάνιωσα! εκεί θα είναι ωραίο μπάνιο το χειμώνα. Αν ανάψεις και τοποθετήσεις και μερικά ρεσώ γύρω γύρω είναι μέρος μέχρι και για πρόταση γάμου.

Στη συνέχεια ήταν ώρα για λίγο βουνό. Ακολούθησα το δρόμο πάνω από το Scauri για την Montana Grande, τη μεγάλη κορυφή από όπου φαίνεται πολύ μεγάλο μέρος του νησιού! βλέπεις τις κορυφές λόφων, κρατήρες προφανώς παλιών ηφαιστείων, τη λίμνη της Αφροδίτης και την θάλασσα! Ο δρόμος είναι με αρκετές στροφές, όχι δύσκολος πάντως. Είναι λυπηρό το θέαμα του καμένου δάσους καθώς είναι προφανές ότι το σημείο έχει καεί, λογικά από τη μεγάλη φωτιά του 2016. Σε μερικά σημεία όπου το δάσος την είχε γλιτώσει και ο δρόμος πέρναγε μέσα από εκεί, αν και ο ήλιος δεν είχε δύσει ακόμη νόμιζες πως ήταν νύχτα αφού δεν πέρναγε ίχνος από φως. Τόσο πυκνό ήταν. Θα ήταν υπέροχο το δάσος πριν καεί 🙁
Επόμενο: μέρος 13 από 14 | Αρχαιολογικοί χώροι: Sesi, ακροπόλεις San Marco και Santa Teresa
Διαβάστε την αφήγησή μου για το ταξίδι μου στην Παντελλερία από την αρχή