Myeik πανοραμική θέα

Όταν δύο μήνες πριν το ταξίδι έψαχνα να βρω πώς θα πάω από το Kawthoung στο Myeik βρήκα (στην πολύ χρήσιμη ιστοσελίδα go-myanmar.com), ότι είχα δύο επιλογές. Καράβι και αεροπλάνο. Οδικώς δεν ήταν δυνατό το ταξίδι λόγω είτε κακού είτε ανύπαρκτου δρόμου, ενώ είχα διαβάσει και για περιορισμούς στους ξένους επισκέπτες.. Και επειδή αφενός μεν οι πτήσεις με Βιρμανέζικες αεροπορικές εταιρίες δεν μου εμπνέουν μεγάλη εμπιστοσύνη, αφετέρου ήθελα να απολαύσω το παραλιακό τοπίο και τα νησιά, είχα αποφασίσει να πάρω καράβι. Αμ δε. Ο Μάικλ (ο οδηγός μου στο Kawthaung) με ενημέρωσε πως εδώ και μερικούς μήνες το καράβι σταμάτησε, γιατί φτιάχτηκε ο δρόμος! Οπότε μόνη επιλογή για εμένα ήταν ένα minivan. Το αστείο είναι πώς όταν μπήκα στην ίδια ιστοσελίδα που πριν δυο μήνες έδινε ως επιλογές καράβι και αεροπλάνο, πλέον είχε ενημερωθεί και έδινε λεωφορείο και αεροπλάνο.

Και πάμε στο ταξίδι αυτό καθεαυτό… Η απόσταση είναι κάπου 300km, και μου είχαν πει ότι είναι περίπου 10 ώρες δρόμος. Το ταξίδι αυτό αποδείχθηκε ένας εφιάλτης. Τις 2-3 πρώτες ώρες ο δρόμος αν και στενός, υπήρχε. Δεν μου έδωσε την εντύπωση καινούριου δρόμου σε καμία περίπτωση. Μετά είχε συνέχεια έργα. Όταν λέμε έργα μη φανταστείτε. Λίγα μηχανήματα, πολλοί άνθρωποι και μάλιστα πολλές γυναίκες με φτυάρια και να μεταφέρουν πέτρες με τα χέρια… Μου έκανε εντύπωση η διαδικασία που ακολουθούσαν. Σούρωναν το χώμα και ξεχώριζαν τις πέτρες, τα χαλίκια και το ψιλό χώμα. Έπειτα έκαναν διάφορα στρώματα. Λιωμένη άσφαλτος, χώμα, χαλίκια. Και ο φτιαγμένος δρόμος ούτε έμοιαζε με καινούριο αλλά και το αυτοκίνητο χοροπήδαγε πάνω του καθώς δεν ήταν ισιωμένος. Το άβολο μίνι βάν χοροπήδαγε, κάτι ντόπιες κοπελίτσες ξερνάγανε και ταχύτητες που προχωράγαμε ήταν πολύ χαμηλές. Ξεκίνησα 12 το μεσημέρι, έφτασα στο Myeik στις 12 το βράδυ. 12 ώρες λοιπόν όχι 10…

Φτάνοντας στο ξενοδοχείο μου, ήμουν τόσο εξαντλημένος που έπεσα ξερός στο μικρό μου εσωτερικό – χωρίς παράθυρα δωμάτιο. Ένα δωμάτιο ότι πρέπει για κλειστοφοβικούς. Να προσθέσω και το ότι το κοινόχρηστο μπάνιο είχε οθωμανική τουαλέτα. Δε βαριέσαι έτσι κι αλλιώς ήταν για ένα βράδυ μόνο, για έναν ύπνο. Η πόλη δεν είχε και πολλές επιλογές για διαμονή, 3-4 όλες κι όλες, όλες και η τιμή τους δεν άξιζε σε σχέση με ότι προσέφεραν.

Το επόμενο πρωί όμως απόλαυσα το πρωινό μου στην ταράτσα του ξενοδοχείου. Για να είμαι ακριβής περισσότερο απόλαυσα την θέα που ήταν πανοραμική, γιατί το πρωινό δεν έλεγε και τίποτε.

Η θέα από την ταράτσα του ξενοδοχείου
Η θέα από την ταράτσα του ξενοδοχείου
Το ρολόι στο κέντρο του Myeik
Το ρολόι στο κέντρο του Myeik

Πριν συνεχίσω το ταξίδι προς Dawei είχα λίγες ώρες να εξερευνήσω την μικρή αυτή πόλη, μέχρι τις 12 το μεσημέρι όπου ήταν η ώρα αναχώρησης. Το Myeik είναι μία μικρή πόλη, ένα μεγάλο ψαροχώρι, χωρίς ίχνος τουρισμού με τη ζωή της πόλης να χτυπάει στο λιμάνι όπου φορτώνουν και ξεφορτώνουν ασταμάτητα προϊόντα και στην κλειστή αγορά της πόλης όπου μπορεί κάνεις να βρει τα πάντα (εκτός από σφηνοπότηρο για το φίλο μου τον Παναγιώτη). Τρόφιμα (κρέατα, ψάρια, λαχανικά. Φρούτα), είδη όπως σαμπουάν, σαπούνια κτλ, αλλά και ρολόγια, λουλούδια και φυσικά ρούχα. Η αγορά είναι σκοτεινή με μικρούς διαδρόμους, εντελώς μη τουριστική. Νομίζω η πιο αυθεντική ντόπια αγορά που έχω βρεθεί πότε.

Η αγορά του Myeik από ψηλά
Η αγορά του Myeik από ψηλά

Το Μyeik λοιπόν δεν έχει κάτι το ιδιαίτερο να δει κανείς. Άντε το ναό στον λόφο δίπλα στην πόλη από όπου έχει όμορφη θέα επίσης, όχι κάτι άλλο.

Η θέα από το ναό στο λόφο, πάνω από την πόλη
Η θέα από το ναό στο λόφο, πάνω από την πόλη
Ο ναός στο λόφο, πάνω από την πόλη
Ο ναός στο λόφο, πάνω από την πόλη

Οι "χρυσοί" ναοί, μη νομίσετε πως είναι και τόσο χρυσοί . Τις περισσότερες φορές είναι απλά μπογιατισμένοι με χρυσό χρώμα...
Οι “χρυσοί” ναοί, μη νομίσετε πως είναι και τόσο χρυσοί . Τις περισσότερες φορές είναι απλά μπογιατισμένοι με χρυσό χρώμα…
...και κάπου κάπου θέλουν ενα φρεσκάρισμα
…και κάπου κάπου θέλουν ενα φρεσκάρισμα

Στην είσοδο του ναού αφήνεις υποχρεωτικά (όπως σε όλους τους ναούς) τα παπούτσια σου και προχωράς ξυπόλητος (άντε με κάλτσες). Σου δίνουν νουμεράκι για να πάρεις πίσω τα παπούτσια σου.

Το νούμερο για να πάρω πίσω τα παπούτσια μου
Το νούμερο για να πάρω πίσω τα παπούτσια μου

Ενώ λοιπόν το Myeik δεν έχει κάτι το αξιόλογο το ίδιο, είναι το κατάλληλο μέρος για να επισκεφθεί κανείς τα νησιά που βρίσκονται απέναντι, τα νησιά του αρχιπελάγους …

Εγώ δυστυχώς δεν είχα χρόνο (και χρήματα) για να τα επισκεφθώ όμως από τις φωτογραφίες που έχω δει και τις περιγραφές που έχω διαβάσει πρόκειται για πολύ όμορφα νησιά με πολύ καλά νερά. Την επόμενη φορά…

Επόμενο: μέρος 4 από 7 | Dawei και οι υπέροχες παρθένες παραλίες τριγύρω

Διαβάστε την αφήγηση από την Αρχή

Similar Posts

Leave a Reply