Η Βιρμανία δεν είναι δημοφιλής προορισμός έτσι κι αλλιώς, πολύ περισσότερο όμως δεν είναι τουριστικό το νότιο κομμάτι της χώρας, η στενή λωρίδα εδάφους που βλέπει στη θάλασσα του Andaman. Ο τουρισμός της χώρας περιορίζεται στο κεντρικό τμήμα της χώρας: πρωτεύουσα Mandalay – Μνημείο Bagan – Παγόδα Shwe Inn Dein – Λίμνη Inle -Παραλία Ngapali άντε και Yangon που έχει μεγάλο διεθνές αεροδρόμιο. Ακούγεται ενδιαφέρον, το δικό μου σχέδιο όμως ήταν εντελώς διαφορετικό.
Όποιος έχει πάει στο Πουκέτ στην Ταΐλάνδη έχει σίγουρα ερωτευτεί τα διαυγή νερά της θάλασσας. Το νησί του Πουκέτ βρέχεται από τη θάλασσα του Andaman. Η ίδια θάλασσα βρέχει και τις ακτές της νότιας Βιρμανίας, και τα νησιά του αρχιπελάγους Mergui. Γιατί λοιπόν να μην είναι και εκεί το ίδιο όμορφα με επιπλέον πλεονέκτημα ότι δεν έχει φτάσει εκεί (για πολιτικούς λόγους, και όχι γιατί δεν είναι όμορφα) ο μαζικός τουρισμός; τι λέω μαζικός, καν ο τουρισμός. Το σκεπτικό αυτό με έκανε να αποφασίσω να διασχίσω τα παράλια της Βιρμανίας από τα νότια σύνορα με την Ταϊλάνδη μέχρι τη Yangong!
Μέρος 1: Περνώντας τα θαλάσσια σύνορα από την Ranong (Ταυλάνδη) στο Kawthoung (Βιρμανία)
Μέρος 2: Εξερευνώντας το Kawthoung και τη γύρω περιοχή
Μερος 3: Σύντομο πέρασμα από το Myeik
Μερος 4: Dawei και οι υπέροχες παρθένες παραλίες τριγύρω
Μέρος 5: Yangon Μέρος Α’ – Εξερευνώντας την πόλη
Μέρος 6: Yangon Μέρος Β’ – Επίσκεψη στην Παγόδα Shwedagon (Σβένταγκον)
Μέρος 7: Yangon Μέρος Γ’ – Η κυκλική διαδρομή με το σιδηρόδρομο
